Het leven is als een treinreis, mensen stappen op en mensen stappen af.
Er zijn haltes met een gelukkig weerzien en haltes met een droevig afscheid.
Als we geboren worden stappen we op de trein, ontmoeten onze ouders en denken dat
ze de hele reis bij ons zullen blijven.
Ze stappen af in een station en laten ons achter in de trein, zonder hun gezelschap,
Maar er stappen andere mensen op. Mensen die voor ons heel belangrijk zullen zijn
Het zijn onze broers en zussen, onze vrienden en al die andere mooie mensen die van
Voor sommigen is de reis een leuke uitstap, voor anderen is het een droevige reis met
De realiteit is echter anders.
liefde en genegenheid.
tijdens de verdere reis.
ons houden,
zware bagage, en weer anderen staan steeds klaar om te helpen.
Sommigen laten een groot heimwee achter…
Anderen stappen in en onmiddellijk terug uit en geven ons enkel de tijd hun pad
Soms zijn we verrast dat bepaalde medereizigers waar we van houden in een ander
Natuurlijk houdt niemand ons tegen hen in het andere rijtuig te gaan opzoeken.
Soms kunnen we echter niet naast hen gaan zitten, want die plaats is al ingenomen.
Dat is niet zo erg, zo is de reis nu eenmaal, vol dromen en verrassingen, vol ontmoeten
vluchtig te kruisen.
rijtuig gaan zitten en ons alleen verder laten reizen.
en afscheid nemen, meevallers en ontgoochelingen.
Maar er is geen terugreis.
Laat ons de reis zo aangenaam mogelijk maken. Laten we proberen onze reisgenoten te
Weet dat er op elk moment van de reis één van onze reisgezellen ons begrip nodig kan
Ook wij kunnen op een bepaald moment iemand nodig hebben die ons begrijpt.
Het grote mysterie van de reis is dat we niet weten wanneer we zullen moeten
uitstappen. We weten ook niet wanneer onze reisgezellen zullen uitstappen.
Zelfs niet degene die naast ons zit. Ikzelf, ik denk dat ik heel droevig zal zijn als ik moet
Het afscheid van alle mensen die ik ontmoet heb in de trein, hen achter te laten zal
Maar ik ben er zeker van dat ik ooit zal aankomen in het centraal station, en dat ik hen
daar zal terug zien met veel meer bagage dan waarmee ze vertrokken zijn. Ik zal
begrijpen en laten we zoeken naar de mooiste kanten van elk van hen.
hebben.
uitstappen, ik ben er zelfs zeker van.
pijnlijk zijn.
gelukkig zijn dat ik hen meer bagage bezorgd heb.
Vrienden en geliefden, laat ons er een mooie reis van maken!
Laat ons ervoor zorgen dat we een mooie herinnering achterlaten op het moment dat
we uitstappen.
Aan allen die in mijn trein zitten wens ik “een goede reis”
Hans Cieremans uit het boek”De trein van het leven”
